برخیز که را رفته رابرگردیم/با عشق به آغوش خدا برگردیم/در
عرش صدای ارجعی پیچیده ست/یا ایتها النفس بیا برگردیم
کدامین چشمه سمی شد که آب از آب می ترسد
که حتی چشم ماهیگیر از قلاب میترسد
گرفته دامن شب را غباری آنچنان درهم
که پلک از چشم و چشم از پلک وپلک از خواب میترسد!
حضورنشانه بودن نیست! گاه غایبی خاطره هزاران آینه را به تصویر
میکشد!
با وفا مهر تو اندر جان ماست/زندگی بی دوستی زندان ماست/کم
بزن آتش دل بی تاب را/یاد خوبت روز و شب مهمان ماست!
به خودت نگاه نکن که مثل قرص ماهی/تو ببخش اگه عزیزم سر زد
از من اشتباهی/عاشقی یه اتفاقه زندگی شاید یه قانون/باید از هم
برنجن گاهی هم لیلی و مجنون
خوش تر از قالی کرمان غزلی ساخته ام/نخ به نخ زیر قدم های تو
انداخته ام/من همان قالی پاخورده و خاک آلودم/که دلم را به تمنای
دلت باخته ام
اندیشه خداوند بالاتر از فکر کوتاه ماست!به اندیشه قشنگ خدا
میسپارمت!
در بودنت به نبودنت و در نبودنت به بودنت می اندیشم ای بود و نبود
من!
به ادامه مطلب بروید لذت ببرید
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
